speelTUIG-route |

opening : speelTUIG-route

Kom met de fiets naar de Piramuide en volg de route van tuig naar tuig, van de Muide naar Meulestede naar het Rabot en terug!

Wat : Samen met kinderen uit de Gentse buurten Rabot en Muide-Meulestede werden drie speelTUIGen gecreëerd die met elkaar worden verbonden via de speelTUIG-route. speelTUIG = Bespeelbare kunst om ongestoord jong te kunnen zijn ! Dit project wordt ondersteund door Thuis in de stad. En wil graag het wonene in de stad voor kinderen aantrekkelijker maken.

Wanneer : Zaterdag 31 augustus om 14u in aanwezigheid van minister Freya Van den Bossche. Waar : Piramuide / Voorhavenkaai / 9000 Gent

Programma :

– 14u : openingsspeech door kinderen uit de buurt

– 14u30 : start van de route / kom met de fiets

– 16u30 – 18u : receptie aan de Piramuide

Contact : Ernst Maréchal / artistiek leider rocsa vzw / ernst@rocsa.be / 0494 30 73 28

Met het project speel-TUIG gaat de Gentse sociaal-artistieke organisatie rocsa de dialoog aan met kinderen en tieners over de leefbaarheid van hun omgeving. Via gesprekken, tekeningen en wandelingen peilt rocsa naar hoe ze vanuit hun verbeelding en leefwereld de vele lege ruimtes (die wachten op verdere stadsontwikkeling) tijdelijk zouden invullen.

De route loopt langs drie speeltuigen: het Ei, de Struikhut en de Trommelboom en verbindt op die manier de Muide-Meulestede met het Rabot. Deze bespeelbare kunst is het resultaat van het creatieproces, een samenwerking met kinderen uit de buurt, vzw Jong, de basisscholen Victor Carpentier en Het Kompas, kunstenaar Britt Raes en architect/schrijnwerker Jonas Torurnicourt.

Om 14u geven enkele kinderen met een heuse openingsspeech de aftrap aan de Piramuide. Daarna kan de route gefietst worden. Een speel-TUIG-routeplan wordt voorzien. Om 16u30 volgt een receptie terug aan de Piramuide.

De speel-TUIG context

De voorstad groeit ! We weten het al langer. De demografische toename zal zich de komende decennia in de Belgische steden voltrekken. We horen dan dat we slim zullen moeten verdichten. Dat hoogbouw tot de plannen van de toekomst zal moeten behoren. Maar we mogen de open ruimte in de stad niet zomaar opgeven. We moeten er bij creëren. Ook dat behoort tot het slim verdichten. Want kinderen moeten kunnen buiten spelen. Er is nood aan zowel formele als informele speelplek. Plekken waar je nog ongestoord jong kan zijn. Plekken waar we aan het interculturele stedelijke weefsel van de toekomst kunnen werken. Waar we cohesie over de culturen heen kunnen bewerkstelligen.

We leven ook alsmaar meer binnen. Achter de gevels van onze huizen. Waar we onze eigen welvaart het best kunnen koesteren. Het heeft ons individualistischer gemaakt. Minder verdraagzaam. Ook tegenover de spelende kinderen voor onze gevels. Kunnen we kinderen nog ongestoord jong laten zijn zonder burenklachten of administratieve sancties?

Er is dus nood aan meer informele speelplek. Plekken waar de lokale jeugd hun gemeenschappelijke omgeving kan ontdekken en delen. Want het zijn de jongeren van vandaag die hopelijk het samenleven in diversiteit zullen waarmaken. En dat begint met het toe-eigenen van de eigen omgeving. Met het project speel-TUIG hebben we geprobeerd de kinderen met hun omgeving en met elkaar in verbinding te brengen. Zodoende dat ze zich hopelijk meer gaan identificeren met hun omgeving, maar ook met elkaar.

Ik wil heel veel schommels op het pleintje en één waar je met honderd op kan

Van de schommel kan je op de trampoline springen en zo terug verder op een berg waar je in zakt zoals op een luchtmatras, een wolkenmatras Als je rond draait word je onzichtbaar, jij kan nog kijken maar zij kunnen jou niet zien, zoals met een onzichtbaardeken

Ik heb een speciale arm om te vechten. Een derde arm waar ik ook water mee kan drinken. één arm heeft brood vast, een andere drinken, een andere een koek. ik heb Een robotarm, maar als mens, als je die er af trekt ben ik wel dood

We maken een plek op het water voor ons alleen waar we naartoe zwemmen. Als we niet nat willen worden dan nemen we een bootje of met een touw springen we van de ene boom naar de andere. Er is een eiland in het midden. We zuigen het water op waar we het niet willen. Met stenen maken we een eskimohuisje op het eiland

We maken een chauffage voor buiten, voor de daklozen. Hier is veel plaats. Ze kunnen ook pingpongen en met quads rond rijden. We warmen de grond op als er iemand binnen komt zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz. En we maken een dak om onder te zitten

Er staat een grote muur, als je erdoor loopt kom je ergens anders terecht. In het verleden of in de toekomst, dat kan je kiezen. Al wie hier woont mag er door.

“De vrije muur” daar kan je mee naar de toekomst. Er wachten robots op ons. Als we niet naar de toekomst gaan is het heden verloren. Als er iets in de toekomst verandert, verandert de wereld. We moeten in het verleden terug gaan en iets veranderen voor de toekomst.

Extreme botsauto’s staan hier naast de cinema. Hier kunnen we gelijk echte mannen door kruipen en vuil worden. De botsauto’s s zijn echte auto’s en je hoort kippengeluiden bij het botsen.